Romantik yemek :P

Konu: Romantik yemek :P Ptsi Tem. 19, 2010 8:56 am

Saat sekizi birkaç dakika kadar geçiyordu,güneş yüksekteki binaların ardında yeni yeni kaybolmaya başlamış, ay mavi gökyüzünde silik bir tonda da olsa seçilebiliyordu. Bahçeyi süsleyen koyu renkli banklar, özenle düzenlenmiş rengarenk çiçekler, gencecik öğrenci çocuklar ve onların kibirli öğretmenleri arasında uçuşan kırılgan notaların kalkış noktası olan çardak görünümlü orkestra standının çevresi iyicene kalabalıklaşarak sosyal fakat entelektüel liseliler için iyicene cezbedici bir hal almıştı. Etrafta çevre okullardan gelen bir kaç genç kızda vardı, kolejin en haylaz, bir o kadar da ünlü oğlanlarından London Chatterley in çevresinde toplanmış hayranlıkla içlerinden bir tanesini sırtı ve tek elinden kavramış halde kendi ekseninde daireler çizmeye teşvik edişini izliyorlardı. Hiç istemediği halde partneri yüzünden ilgi odağı olan kısa kahverengi saçlı, ufak tefek kızsa O nun adımlarına ayak uyduramadıkça suratını asıp gülünç duruma düştüğünü söylüyordu London sürekli ''Kendine güvenmiyorsun, güvenirsen adımların bir düzene girer'' diye yatıştırmaya çalışıyordu kızı. Holden ın hiç dilinden düşürmediği şu Flora dansla fısır fısır dalga geçen iki arkadaşına nazikçe çıkışıyordu. Bu manzarının az ilerisinde, öğretmen olduğu anlaşılan uzun boylu yetişkin bir erkek kendisine sorular sorup duran tek tip giyimli gençlerce kuşatılmıştı. Bir süredir devam eden rüzgar şiddetlenerek beyaz örtülerle süslenmiş servis masasında ki ince uzun kadehlerden birini düşürdü, ardından bir başkasını...masanın üstü tamamen boşalınca beyaz örtü havalanarak süslü çalılardan bir tanesine takıldı, öğretmenlerle görevliler alelacele diğer servis masalarına saldırarak toparlayabildikleri kadar kadehi kapıp okul binasına doğru yöneldiler, geç kalan fırtına uyarısı tüm bahçede çınladıkça panikle biryerlere sığınmaya çalışanların sayısı artıyordu. Genç kızların çığlıkları arasında koskocaman bir ağaç orkestra standının üzerine devrildi neyse ki stand kaya kadar sağlamdıda içerisinde sinip kalan öğrencilerin burnu bile kanamamıştı.

Tyler, çelimsiz bedenini savurabilecek şiddetteki esintiye rağmen tüm bu cümbüşten uzak kalabileceği bir yerde pervasızca dikilmiş olan biteni dudaklarında hafif bir tebessümle izliyordu. Tek dayanağı, bir kol boyu gerisinde kalan ince uzun kapı parmaklıklarıydı sol eliyle bu demirleri tanrı bilir hangi sıkılıkta kavramış sanki onları çekip atmak istermiş gibi ağırlığını öne vermişti. İncecik sigarası sağ elinin zayıf parmakları arasından bir yerlere uçup gitti, bu akşamki randevusu için özenle taradığı siyah saçları başının gerisine doğru kuvvetle dağılarak gözlerinin iriliğini meydana çıkarıyordu, esintiye karşı koymak yerine başını arkaya doğru atıp hafifçe salladı, şekerli parfümünün kokusunu içine çekti. Orkestra standının durumu üzerine hafifçe kıkırdadı, hayır kimsenin canının yanmasını istemezdi, sosyopat falan değildi de şu koskoca binayı dolduran iki yüzlü, burnu büyük insanların canları tehlikeye girince nasıl da korkak tavuklara dönüştüklerini bizzat görebilmek hoşuna gitmişti. İçlerinden zavallı Britannia, iri yarı ağaç bir de belki London ın çardağa doğru çekiştirdiği kızcağız hariç hiçkimseye üzülmemişti. O arkadaşlarının haline kıkırdayadursun, başka bir ağaç oğlana gözdağı verir gibi büyük bir gürültüyle bir adım ötesine devrildi. Tyler korkmadı ya da gerilemedi sadece açık renkli gözlerini kütüğe doğru kaydırarak öylece baktı, kımıldamıyordu fakat şoka girmiş gibi de gözükmüyordu...

Konu: Geri: Romantik yemek :P C.tesi Tem. 24, 2010 12:31 pm

Her işi yolunda gitmeye başlamıştı ve mezun olmak üzere olan öğrencilerden birini alışsın diye orkestranın başına geçirmişti. Yaptığı işi seviyor olmasına karşın, bazen fena halde bunaltıcı olabiliyordu. İşine fazlasıyla düşkündü, ama bağımlılık hissinin verdiği bunalımda bir o kadar işinden soğutuyordu onu... Standın kenarındaki boş müzik aletlerinden birine oturup etraftaki dans eden öğrencileri izliyordu. Zengin, gösterişli, iyi eğitim almış ama sıkıcı bireyler. Boş vakti olduğunu sezen bir kaç kişinin yanına gelmesiyle durgun yüzüne belli belirsiz bir neşe çöktü ve soruları yanıtlayıp sohbete ayak uydurmaya çalıştı. O esnada devrilen kadehle sohbet yarıda kesilmiş, herkesin dikkati o yöne çevrilmişti. Ardından bir tane daha ve sonra uçuşan örtülerle dağılan masanın yarattığı kargaşa. Rüzgarın şiddetli olduğu bir kesindi ama bu kadar büyük bir karmaşaya yol açacağını tahmin etmemişti. Dağılan saçlarını bir düzene sokmaya çalışırken binaya doğru koşuşturanlara bakarak orkestraya "Bu hava da herhalde davet iptal olur, toparlanabilirsiniz." Fırtına uyarısıyla beraber koşuşturan öğrenciler çoğalınca işlerin iyice karışacağı belli olmuştu. Büyük bir gürültüyle devrilen ağacın tam tepelerindeki çatıya düşeceği hiç aklına gelmezdi ve itiraf etmeliydi ki az buçuk heyecanlanmıştı. Sorumluluğunda olan öğrencilerin sakinliğini sağlayarak eşyalarını bırakıp derhal okulun sığınaklarına gitmelerini söyledi ve onları bir öğretmenin peşine takarak standtan indi. Etrafta eski kalabalık pek kalmamıştı görünüşe bakılırsa. Tyler dışında tabi. Başka bir ağacın tam önüne devrilmesiyle işte geçrekten yüreği ağzına gelmişti ya ona bir zarar gelirse diye. Apar topar yanına koştu ve sesindeki heyecanı gizlemeye gerek görmeden konuştu
"İyi misin Tyler?!"

Konu: Geri: Romantik yemek :P C.tesi Tem. 24, 2010 3:46 pm

Oğlanın bakışlarını önünde boylu boyunca uzanan yaşlı ağaç gövdesinden ayırıp ta sevdiği adamın güven veren güzel yüzüne dikmesi biraz zaman almıştı. Ağzını açmadan önce sanki karşısındaki insanı çıkarmaya çalışıyormuş gibi gözlerini kırpıştırıp durdu ''Oldukça iyiyim bay petrovna sadece...'' kütüğe son birkez dalgınca bakarak ''...bir ağaç devrildi.'' diye usulca cevap verdi yüksek sesle konuşmadığı için dudaklarından dökülen kelimeler rüzgarın uğultusu içerisinde kaybolup gitmiş olabilirdi, gülümseyerek tekrar etti ''Ben oldukça iyiyim. Siz buralardamıydınız? Bilseydim yanınızda bitiverirdim.'' Gerçektende adamı hiç görememişti, bunca zamandır nerede kimlerle vakit geçiriyordu acaba? Şimdi kalabalıktan uzak durduğuna bin pişman olmuştu, okul davetlerinden nefret etmesi bir yana genelde şu sözde psikolojik sorunları yüzünden kendisiyle pek bir uğraştıkları için diğer çocukların arasına kaynamaktan çekiniyordu, gerçi bu gün ne yaparlarsa yapsınlar moralini bozamazlardı orasıda ayrı bir mesele ya...''Orada öylece durmaya devam ederseniz fırtınaya kapılacaksınız! Elimi tutsanıza ben arkamda ki demirlere sıkıca tutunuyorum'' Doğrusu tutuşunu sıkılaştırmak daha yeni aklına gelmişti , ama taktir etmek gerek hiç üşenmeden ileriye doğru uzanıp adamın nazik ellerinden birini kavradı, böylece onu fırtınaya kapılıp uçup gitmekten koruyabilirdi daha doğrusu Tyler öyle umuyordu.

Konu: Geri: Romantik yemek :P C.tesi Tem. 24, 2010 5:06 pm

Çocuğun mırıltılarına anlam veremeden sadece bakındı. Yüz ifadesi dalgın olduğuna göre söyledikleri önemli şeyler yerine, sadece mırıldanıyor olabilirdi. Rüzgar iyice artmıştı ve bunu en iyi, rüzgar yönünde savrulaş saçları hissettiriyordu. Ağacın çizdiği sınırı aşıp çocuğun tuttuğu eliyle ona doğru ilerledi. Çevredeki öğrenciler hızla içeri kaçıştıkları için edişelenmeye başlayacaktı. Etrafta oldukça fazla ağaç vardı ve rüzgarın şiddetine dayanamayan zayıflardan birinden kopan parçalar ikisinden birinin yaralanmasına sebep olabilirdi. "Hadi içeri girelim, rüzgar epey şiddetlendi" Umuyordu ki söylediklerini duyardı, zaten ona fırsat bırakmadan kendisini sıkıca tutan elinden okul binasına doğru çekmeye başlamıştı. Acele etmekte fayda vardı, fırtına tamamen şiddetlenirse işler hiç iyi gitmeyebilirdi.

Konu: Geri: Romantik yemek :P C.tesi Tem. 24, 2010 7:27 pm

Adamdan bir cevap alamayınca, rüzgar sesinin ağzından çıkan kelimelerin tümünü yuttuğunu anladı, birdahaki sefere daha yüksek sesle konuşması gerektiğini aklının bir köşesine yazdıktan sonra ''Haklısınız.'' diyerek adamın telkinine uydu ve kendisini çektiği yöne doğru var gücüyle koşmaya başladı. Ne fırtına ama, pek güneş görmeyen bir ülkede yaşıyor olmalarına karşın bu kadarı bu mevsimde olacak olacak iş değildi. Hava neredeyse kış aylarına taş çıkaracak derecede soğumuştu öyle ki oğlanın koyu renkli okul ceketi içerisindeki cılız bedeni korumaktan aciz kalıyordu, küçük dudakları da sol eli gibi çatlayıp kızarmış ve titremeye başlamıştı, sadece Lambri ye teslim ettiği sağ elinden dirseğine doğru yayılan tatlı bir sıcaklık vardı, ondan güç alarak kendisini koşmaya devam etmeye zorluyordu işte, koştukçada gökyüzüne saçılan çiçek yapraklarının kimi Tyler ı sıyırp geçiyor kimi de kapkara saçlarının aralarına takılıyordu. Anlaşılan fırtına dindikten sonra okulun iyi bir bahçe düzenlemesine ihtiyacı olacaktı, hele heba olan şu güzelim antikaların haline ne demeli servis masalarının üzeirinde tek bir parça eşya bile kalmamıştı, o narin porselenler en kaliteli malzemelerle imal edilmiş incecik bardaklar paramparça olmuşlardı, daha kötüsü telaşla koştururken nereye bastığınıza dikkat edemediğiniz için arada bir ayağınızın altında korkunç bir ses çıkararak unufak olan cam parçalarına denk geliyordunuz ve o oğlan o sese karşı aşırı duyarlılık gösteriyordu.Sonunda Artık iyicene nefes nefese kalınca ''Bay petrovna, sanırım daha fazla dayanamayacağım!'' diyerek adamın koluna dolandı...

Konu: Geri: Romantik yemek :P C.tesi Tem. 24, 2010 10:29 pm

Sevdiği çocuğun ufak ve yumuşak eli bir başka zaman olsa keyfini, neşesini ve en güzel duygularını -şehvet hariç- besleyeceği halde, şimdik sadece müthiş bir korku yaşatıyordu. O devasa ağaçtan uzaklaştıklarında farketmişti tehlikeyi ne kadar ucuz atlattığının. Şöyle bir baktığında tüm duyuları şoka uğraşım gibi bir an sersemliyordu; ya ağaç üzerine düşseydi? Niçin yanında güvenliğinden emin olamayacak kadar gerzekçe davranmıştı ki. Kendisini ona affettirmeliydi, neredeydin sorusuna bile bir yanıt verememişti ama içi içini yiyordu belli etmese de... Cam parçalarının çıkardığı seslere verdiği tepkiye karşın, o önüne düşen ağaca boş boş bakması aklında tuhaf çelişkiler oluşturuyordu. Tyler'ı hiçbir zaman tamamen tanıyacak kadar zeki olduğunu falan sanmıyordu ama şu an neler hissettiğini de gerçekten bilmek ve elinden geldiğince yardım ederek onu rahatlatmak isterdi. Nefes nefese halini farkedince biraz duraksadı, onu bu kadar koşturmaya hakkı yoktu elbette, narinliği incecik parmaklarından, sevimli yüzünden nasıl da belliydi; kim bilir nasıl yorgun olmalıydı şu an. Koluna asılan eli telaşlı bir şefkatle sıkıca tutarak kendisini kaybetmemesi için sesini biraz yüksek tutmaya çalıştı, ancak bir geç kalmıştı çünkü güzelim yüzündeki renk bir anda kaçmış, ufak bedeni kollarına yığılıp kalmıştı. Yavaşça onu koluna yaslayıp uyanması için çabaladı;
"Tyler? Tyler, uyan hadi kendini topla lütfen."
Kelimeler herhalde şu an pek yersin kalıyordu, o halde harekete geçmekte fayda vardı. Çocuğun ne tür bir baygınlık geçirdiğini bilmediği için onu okulda ki revir yerine daha iyi bir bakım göreceği hastaneye götürmeliydi. Şansı varsa yolda onu ayıltmak için yapacakları biraz işe yarardı. Onu kucaklayıp okula giderken yollarına düşen otoparka çevirdi adımlarını hemen. Arabasını dışarı parkettiğine seviniyordu, kapıyı açıp onu nazikçe ön koltuğa bıraktıktan sonra direksiyona geçti ve arabayı çalıştırdı.

Konu: Geri: Romantik yemek :P Paz Tem. 25, 2010 11:47 pm

Aslında Tyler da Lambri nin kafasında ki soru işaretlerini aydınlatmak için fırsat kolluyor, durumundan bahsetmek için uygun, sakin bir ortam arıyordu. Hoş zaten kuvvetsiz olan bedenini hırpalayan hastalığından en ince ayrıntısına kadar bahsedebilecek olmasına karşın, beyninin içinde ki karmaşadan asla bahsetmezdi. Gizlemek istediğinden falan değil, zihinsel açıdan sağlıklı olduğuna öylesine inanıyordu ki, şizofreni meselesini açmaya bile gerek görmüyordu. Yine aynı sebeple tedaviyi şiddetle reddettiğinden ailesi çözümü şizofreni ilaçlarını, normal ilaçlarının arasına kaynatmakta bulmuştu...Bu arada, Lambri nin O nu kollarının arasına alıpta arabasına kadar şefkatle taşıdığını bilseydi ne kadar memnun olurdu kim bilir. Koltuğa konur konmaz ufacık başı yana doğru kayarak cama yaslandı, nefes aldıkça narin göğsü inip kalkıyor, dolgun dudakları hafifçe kımıldanıyordu...

Konu: Geri: Romantik yemek :P Ptsi Tem. 26, 2010 11:58 am

Arabayı çalıştırmıştı çalıştırmasına ama ona müdahele etmeden de duramayacaktı. Belki basit, yorgunluktan olan bir baygınlıktı ve toparlanmasına az da olsa yardımcı olabilirdi. Tabi sonra hemen onunla özel olarak ilgilenecek birilerini getirecekti. Anahtarı kontakta bırakıp torpüdo gözüne uzanıp ıslak mendil ve ufak bir şişe su çıkardı. Çocuğun başını nazikçe kendisine çevirip alnını, yanaklarını ve boynunu silmeye başladı. Tyler'ın koltuğunu yavaşça iyice geriye yatırmış ıslak mendille bileklerini ovuyordu. "Tyler kendine gel hadi." Yavaşça fısıldayarak çocuğun nemlenmiş saçlarını parmaklarıyla geriye doğru taradı. Eğer biraz kendine gelirse durum o kadar vahim demek değildir, ancak hiç uyanmazsa onu direk en yakın hastaneye götürmeliydi.

Konu: Geri: Romantik yemek :P Ptsi Tem. 26, 2010 6:54 pm

Bileklerinde hissettiği hafif bir ıslaklıkla kendine geldi, şu an sanki boğucu bir sıcağa maruz kalmışta biraz rahatlasın diye kızarık yanaklarıyla uzun boynu ıslatılmış gibi hissediyordu. Uzun kirpiklerinin arasından baktı, görüş alanına giren ilk kare birisinin mükemmel dudakları ve onları aratmayacak güzellikteki çenesi, aşağıya, bir çift şekilli omuza doğru uzanan asil bir boyundu, gözlerini aşağıya indirdi şimdi O nun, ellerinin arasında ki çelimsiz bileği ıslak mendille nazikçe ovuşturduğunu görebiliyordu ama allak bullak hissettiği için bu kişinin kim olabileceğini , kendisinin tehlike altında olup olmadığını, başına ne geldiğini düşünemiyordu bu yüzden aklına ilk gelen şeyi yaptı, bakışlarını uyuşuk uyuşuk adamın kolundan yukarıya doğru kaydırdı sona vardığında rastladığı yüzü artık tam anlamıyla görebiliyordu. ''Bay Petrovna?...Ne...Neler oldu?Neredeyiz?'' Sesi mırıltı gibi alçak bir tonda sanki berbat bir kabustan uyanmış gibi çıkıyordu. Binbir eziyetle boştaki bileği üzerinde sallana sallana doğrulduktan sonra başını geriye attı, bir arabanın içerisinde olduğunu yeni yeni algılamaya başlamıştı ondan gereğinde fazlaca uzun birkaç saniye sonra aracın Bay Petrovna ya ait olabileceği geldi aklına ama zihni bu verileri bir türlü tam anlamıyla kavrayamıyordu. ''Neler oldu demiştiniz?'' adamın anlattıklarının rüya mı gerçek mi olduğundan emin olabilmek için sorusunu bir kez daha tekrar etti.

Konu: Geri: Romantik yemek :P Salı Tem. 27, 2010 10:29 pm

Genç oğlan gözlerini aralarken, Lambri de oldukça sevinçliydi. Yüzüne huzurlu bir gülümseme çökmüş, uyanması için ovuşturduğu bileklerindeki parmakları yavaşlayıp daha tatlı dokunuşlara bırakmıştı yerini. Diğer elinin arasında simsiyah saçı yumuşakça okşayarak dudakları endişeyi geride bırakıp sevgiyle kıvrıldı. "Sadece biraz uyudun prenses; güzelleşmek için." Kalkmasına karşılık biraz gerileyip onu izledi, bu durumda kalkıp oturması doğru olur muydu bilmiyordu. Ayrıca onu da ürkütmemeliydi, hasta muamelesi görüp morali bozulsun istemiyordu. Camın önüne bıraktığı pet şişeye uzanıp, açtı. "Nasıl hissediyorsun? Bitkinlik, baş dönmesi, belki mide bulantısı? Su içer misin?" Bakışları ilgiyle çocuğun yüzüne mıhlanmış, tekrar bir baygınlık olasılığı için belirti arıyordu. "Tyler bence biraz daha uzanıp iyice toparlan, istersen hastaneye de gidelim."

Konu: Geri: Romantik yemek :P Çarş. Tem. 28, 2010 10:47 pm

Güzel sözler duymaya alışık olmayan biri olarak, Lambri nin cümlesinden o kadar hoşlanmıştı ki çıkardığı o kıkırtıya benzer şirin ses eşliğince, yanaklarında ufakçana kızarıklıklıklar beliriverdi ve gözlerini adamınkilere kenetleyip tatlılıkla sordu '' İşe yaramış mı bari?'' cevabını alana kadar da o bakışları bir an bile olsun yüzünden ayırmadı hatta adamın diğer sorusuna kadar nefes alıp vermek hariç başka birşey yapmamıştı. Girdiği romantik moddan dışarıya ilk adımını atarak daha ciddi olan meseleye odaklandı ''Baş dönmesi biraz, bitkinlik kesinlikle fakat miğde bulantısı yok ayrıca az öncesine göre de oldukça iyiyim. Su içsemde iyi olabilir evet. '' gerçektende pek birşeyi kalmamıştı, artık olan biteni gayet net bir biçimde algılayabiliyordu tepkileride canlanmıştı. ' Seni de epey bir korkuttum değil mi, gerçekten çok özür dilerim böyle olsun istemezdim keşke daha sağlıklı bir bedenim olsaydı ama söz veriyorum bunu telafi edeceğim.'' adamın rüzgardan darmadağın olmuş saçlarını kulağının arkasına yerleştirdikten sonra yanağına sevgi dolu minik ve muzur bir öpücük kondurdu ardından telkinine uyarak kendisini koltuğa bıraktı '' Haklısınız fakat ben gerçekten önemli birşey değil size bahsetmişmiydim bilmiyorum ben biraz hastayım o yüzden vücudum fazla zorlanmaya gelemiyor. Hastahaneye hiç gerek yok. O nun yerine kararlaştırdığımız şeyi yapsak?''

Konu: Geri: Romantik yemek :P Cuma Tem. 30, 2010 1:07 pm

Tyler'ın bakışlarına odaklandı kendisi de, biraz önceki telaşesini unutmuş sadece duyularını fazlasıyla yumuşatan bu tatlı bakışlara karşılık vermekle meşguldü. Zarif parmakları çocuğun çenesini yumuşak bir hareket ile kavrayıp, ahenkli bir sesle; "Fazlasıyla" dedi. Yanaklarına çöken pembelik o kadar tatlıydı ki, okula yakın olmasalar ve her iki tarafında okulla ilgili yaşantısını tehlikeye atmayacağını bilse ufak bir öpücük kondurmaktan çekinmezdi. Onun ciddleşmesiyle kendisi de bu düşünceden sıyrılmış, oğlanın durumunu dinliyordu. Daha iyi hissettiğine göre sorun yoktu, hem çarçabukta toparlandığına göre her şey yolunda olmalıydı. "Evet korktum ama iyi olduğuna göre sorun yok, daha dikkatli olacağım." Saçlarına uzanan elin tatlı dokunuşuyla pembe ve nemli dudakları genişledi. Ardından gelen ufacık öpücükle içinde kabaran heyecan dalgasını bastırmaya çalışıyordu. Dokunuşun verdiği ıslak, haz dolu tatlılık tüm duyularının en güzel telini titretircesine yayılıyordu bedenine. Kendi eli de yavaşça onun beyaz boynuna dokunmuş ufak bir dokunuş ile okşuyordu. "Telafi ettin bile" Heyecanı azda olsa sesine yansımış, nasıl hoşnut kaldığını bu yolla istemeden de belirtiyordu. Bu tarz bir telafiye kim hayır diyebilirdi ki? Tyler'ın kendisini koltuğa bırakışını kısa bir süre izleyip cümlelerini merakla dinledi. Ne gibi bir hastalığı olduğundan tam olarak emin değildi, ama okulda bir kaçını duymuşluğu vardı. Ancak bunu şu an düşünmek yersiz olacaktı, yavaşça gülümseyip saatine baktı; "Tamam, yarım saatte gidebilirsek yemeğe yetişiriz" Çalıştırdığı arabayı sürerek yola koyuldu.

Konu: Geri: Romantik yemek :P Cuma Tem. 30, 2010 8:26 pm

Tyler ışıl ışıl parlayan gözlerini adamınkilerden ayıramıyordu, resmen dili tutulmuştu kalbinin olduğu yerde ise binlerce minik karınca yürüyordu sanki. Bir an ona sımsıkı sarılıp birdaha da hiç bırakmamak istedi fakat sonra tehlikeli bir konumda oldukları kafasına dank etmişti. Adamın söylediklerini başıyla kararlıca onayladı '' Evet evet şimdi çok daha iyiyim, bir daha yanında böyle nahoş olayların yaşanmasına mahal vermeyeceğim en azından olmaması için gayret edeceğim.'' Lambri nin başına açtığı dertten dolayı gerçekten üzgündü, sorunlarını bir kereliğine bile olsun O nun omuzlarına yüklemeyi hiç istemezdi fakat içinde ki ufacık bencil bir parçası da kendisine bu derece özen gösterilmesinden hoşnut kalmamış değildi hani. Başını uysalca yana yatırarak ince boynunu o muazzam parmaklarıyla okşamasına müsade etti, o kadar hoş bir his yaratıyordu ki bunu sabaha kadar sürdürse bıkmazdı. Hoşlandığını anlasın diye fazla abartmadan şımarık şımarık miyavlamaya başladı '' Peki bu seferlik böyle olsun miyav!'' sağ pençesini sol tarafına doğru savurduktan sonra işin suyunu çıkarmadan kedi rolü yapmaya bir son verdi ve doğrularak Lambri nin vermeyi unuttuğu su şişesini kaptı '' Tamam yetişemesek te problem değil, illa sosyetik bir yerlerde yemek zorunda değiliz kendin pişir kendin ye zımbırtılarına bile razıyım.''

Konu: Geri: Romantik yemek :P Paz Ağus. 01, 2010 11:21 am

"Tamam ama en kısa zamanda bir doktorla görüşelim" Oğlanın gözlerindeki ışıltıları farketmiş ve bundan büyük bir keyif almıştı. Su şişesinin elinden kapılmasıyla kendi kendine sırıttı, şaşkınca davranmaya başlamıştı belliki. Şirinliklerle dolu kedi taklidini ufak bir kıkırtıyla karşılayıp ona fazla çocuk muamelesi yapmamaya özen göstermeye çalışarak parmaklarını karnının üzerine dokundurup kaçırarak gıdıkladı. Arabayı tamamen çalıştırdığında ise park yerinden çıkarken "Umarım yetişiriz, fastfoodlardan tiksiniyorum" demekle yetindi. Yol fazla kapalı olmadığı için kısa sürede istedikleri yere varmıştı. Saatini kontol ederek arabadan indi ve Tyler'ın tarafına ilelreyerek kapıyı açtı. Normalde öyle sevgilisinin önünde uşak vari tavırlar sergileyen, kapı açmak, sandalye tutmak gibi saçma sapan davranışları her vakit aksatmadan uygulamayı seven bir budala değildi ama neredeyse yarım saat evvel bayıldığını göz önüne alırsa dışarı çıkarken yanında olmak istiyordu. Yavaşça elini uzatıp yanına gelen görevliye anahtarı verip çocuğu dışarı çekti. "İşte geldik beyefendi, sanıyorum tam vaktinde" Çocuğun kolunu kendi koluna dolayıp ufak ama hızlı adımlarla içeriye girdi ve randevuları için ayrılan yere döndü garsonun işareti ile.

Konu: Geri: Romantik yemek :P Paz Ağus. 01, 2010 4:53 pm

Bezgince dudaklarını çarpıtıp ''Bakarız.'' diye yarım ağızla geçiştirdi. Tyler a göre gerçekten ortada mühim bir durum yoktu, Lambri nin boşu boşuna endişelendiğini düşünüyordu hem zaten doktorlardan da hiç hoşlanmazdı. Küçüklüğünden kalma şu tatsız anı yüzünden onlara pek güvenemiyordu herhalde, yani revire gitmekte direndiği vakit Bay Earnshaw hep öyle derdi. Önüne dönüp, saydam mavi rengini içerisinde ki suya da yansıtan Pet şişeden ufak yudumlarla su içmeye başladı, onu adamın elinden çekip almak Tyler ın gözüyle kabalık ya da saygısızlık türünden birşey değildi dönüp yüzüne manalı bakışlar atsanız bile yanlış yaptığını anlamazdı, malkavian vari tuhaf çocuğun tekiydi işte bir türlü çevreye uyum sağlayamıyordu. Karnına değen parmaklar yüzünden ister istemez kıkırdadı, bir yandan da hoş olmayan bir kazaya mahal vermemek için şişesine hakim olmaya çalışıyordu. '' Fastfood zincirlerinde yapılanları söz konusuysa aynen, ama bu akşamı iptal etmemek için aptal McDonalds ın, kötü kokulu burgerlerini miğdeye indirmekte sakınca görmem. Alt tarafı akşam biraz hazımsızlık çekerim ne olacak ki... '' Pet şişenin kapağını sıkı sıkı kapadı, yan yatırarak eline düşen bir kaç minik damla olup olmadığını kontrol ettikten sonra onu dik vaziyette torpido gözüne yerleştirip tamamen doğruldu ve yol boyunca koltuğunu kaldırmakla uğraştı. Nihayet gidecekleri yere vardıklarındaysa adama uyum sağlayarak içeri kadar kolunda ilerledi ''Ah! Bayıldım buraya!''

Konu: Geri: Romantik yemek :P Ptsi Ağus. 02, 2010 10:35 pm

Tyler'ın ağzından sevinçle çıkan cümleleri üzerine daha önce pek incelemeye tenezzül etmediği salona şöyle bir baktı. Geniş, yuvarlak bir alandı ve ağırlık olarak krem rengiyle şeftali tonunun ahenkli bir zerafeti yakalanmıştı eşyalarda. Salonun büyüklüğüne gayet yakışan modernize edilmiş antika sanat eserleri, bir köşede sanki kaynağından fışkırmışcasına etrafa saçılmış yüzlerce küçük kristal lambanın oluşturduğu şık aydınlatmalar ve tabiki, ipeğin daha kalitelisinden üretilmiş yeni nesil koyu renk mobilyalar. Klasik bir restauranttan çok, insanın bir mimara dizayn ettirdiği salonu gibi; ne klasikliğin o iç bunaltan havası ne de bilim kurgu kültlerinden fırlamış kadar soğuk duracak modern yapı, hiç biri değil ama hayran bırakacak kadar uyumlu. Yanındaki çocuğun duru güzelliği kadar iç açıcı, güzel bir kadının nadide hatları kadar da zevkle oyulmuş gibi. En iyisi de, masalar birbirinizi dikizleyemeyeceğiniz kadar uzak, bir kaç basamakla çıkılan dairesel bir platformun üzerinde. Sağ tarafınızda enfes bir manzara. Akşam üstünün o romantik ve kırılgan ışığını tüm güzelliğini sergilemek istercesine üzerine çekmiş, içindeki yüzlerce güzel canlıyla beraber durgunca salınan göl. Sosyetik mekanların sevilebilir özelliklerinden biriydi bu gördükleri. Gayet rahattı, müşteri hizmetleri hızlı ve yerindeydi, şıktı, manzarası hoştu ve en muhteşemi de hınca hınç dolu değildi. Buraya daha önce bir kaç kez farklı olmayan sebeplerle geldiğide de aynı hisleri yaşadığını hatırlayıvermişti. Yanında bir başka güzel insan için düşünürdü burası için. İlginç, bir gün o vakitlerin aklından uçup gideceğini kendisine fısıldasalar öfkeden deliye dönebilir, perişan bir hale girebilirdi. Unutmanın eşsiz hazzını kendisine yaşattığı için Tyler'ı yeniden sevmişti. Neşeli bir gülüşle oğlana dönüp "Beğenmen beni çok mutlu etti Tyler" Tyler, ona ismi ile hitap etmek ne hoştu. Kendilerine ayrılan masaya ilerlediler ve garsonun yardımıyla yerlerine oturdular. Kendisine uzatılan menüyü alarak incelemeye başladı. Bir kaç dakika içinde kendi siparişlerini verip huzurlu, aşk dolu bakışlarını sevgilisine çevirdi neler yiyeceği konusunda fikir sahibi olmak için. "Bu gölün etrafında bildiğim kadarıyla bir kaç restoran daha var. Daha çok kahvaltı ve öğlen yemeği için ama, cumartesi oraya da gidelim mi? Açık havayı hep daha çok sevmişimdir." Garsonun gülümseyen yüzüne kaçamak bir bakış atıp sırıttı sanki adamla iş çevirip küçük Tyler'ı zararsızca ve hatta muzurca kandırmaya çalışıyorlarmış gibi bir hava oluşmuştu.

Konu: Geri: Romantik yemek :P Salı Ağus. 03, 2010 10:15 pm

Garsonun, kendisi için masaya bıraktığı menüyü önüne çekti. Görüntüsü gözüne şık ama birazcık resmicene gözükmüştü içinden 'ö' harfinin üzerine basa basa 'mönü' demek geçti ama yapmadı sadece kendi kendine sırıttı. Başını kaldırıp Lambri ye baktı ''Beğenmemek mümkün değil, çok zevkli birisin.'' Sahidende beğenilmeyecek gibi değildi ki, masallardan fırlamış gibi duran avizeleri, ister istemez takılıp kaldığınız sanat eserleri falan...ama yemek yemeninde belli bir adap gerektirdiği bu gibi yerlerde annesinin değimiyle 'elini kolunu nereye koyacağını bilmediği' için biraz tedirgin hissediyordu bu yüzden adamın teklifini sevinç biraz da heyecanla karşıladı ''Olur! Çok hoşuma gider! Gölün tam kıyısına yerleştirilmiş bir masa ayırtırız.'' En favori manzarası olan Lambri nin harikulade yüzündeki en küçük mimik değişimini bile hiç nefes almadan dikkatle izleyeceğinden gölün tadını çıkarmaya fırsat bulamayacak olsada şüphesiz ki, daha doğal bir mekanda kendisini daha rahat hissedebilecekti. Lambri nin daha ilkine başlamadan ikinci bir randevu planı yapması da ayrıca hoştu doğrusu, bu hareketinden kendisiyle vakit geçirmekten çok hoşlandığı kanısına varıp iyicene mutlu olmuştu. Bir anda tamamen unuttuğu garsonu hatırlayarak önce menüye oradan da garsona geçiş yapıp kendi siparişini verdi ve pekte alışık olmadığı dik oturuşunu benimsemeye çalıştı.